۱۸۵.کله شق

یه دوستی دارم تقریبا 5 سال دوستیم

خیلی کله شق و لجبازه

 یعنی واقعا وحشتناک باهم کل کل میکنیم بعد هیچکدوم کوتاه نمی ایم

اصلا هم مراعات همدیگرو نمی کنیم

بعضی وقتها هرچی از دهنم در می اد بهش میگم البته به هم فحش نمیدیم اون خط قرمزه

اونم همین طور هرچی میخواد میگه اصلا کوتاه نمی اد

تهش یه غرغر میکن میگه دیگه برو به کارات برس

من دلخور اون دلخور چند روز سکوت میشه ولی بعد چند وقت

دوباره روز از نو روزی از نو

همون بحث ادامه پیدا میکن تا یه موضوع مسخره دیگه پیدا کنیم بهش گیر بدیم

بنظر اون من اصلا ادم خوبی نیستم

و به نظر منم اون اصلا ادم خوبی نیست

ولی میگه شبیه هم هستیم

و کلا تنها ادمی که تا حالا دیدم انقدر راحت باهاش دعوا میکنم بدون اینکه نگران این باشم که

در موردم چی فکرمیکن یا نکن ازم ناراحت بشه

چون نمی دونم از کجا ولی می دونم ناراحتیش فقط چند دقیقه هست و بازم دوستیم

ولی نمی فهمم چرا دوستیم

اصلا چطوری تا حالا دوست باقی موندیم

این پستم بخاطر این احساسم نوشتم که

امروز زدم با خاک یکسانش کردم

اونم به یه حالت گور بابات و عصبانی خداحافظی کرد

ولی الان میخوام برم دوباره باهاش حرف بزنم

می دونم موقع حرف زدنم چند تیکه میندازه بهم که هم خودش بخنده هم من بخندم

از نظر روانشناسی میگن هر ارتباطی که تشکیل میشه بخاطر منفعتی برای دو طرف

خب من اکثرا ارتباط هام منفعتش برام فقط حرف زدن

من از حرف زدن با افراد مختلف و خیلی خیلی بیشتر شنیدن حرف ادم های دیگه خوشحال میشم

ولی این ارتباط هیچ نفعی برای دو طرفمون نداره یعنی اون کل کل کردن

اون کله شقی و لجبازی تقرییا همه احساس خوب حرف زدن از بین میبره

برای همین نمی فهمم چرا و چطور هنوز دوست هستیم؟ !!!